چشم یک شبکه عصبی

در پس‌زمینه نرم‌افزار تشخیص تصویر که می‌تواند دوستان ما را در رسانه‌های اجتماعی و گل‌های وحشی در حیاط ما شناسایی کند، شبکه‌های عصبی قرار دارند، نوعی هوش مصنوعی که از نحوه پردازش داده‌ها توسط مغز ما الهام گرفته شده است. در حالی که شبکه‌های عصبی از طریق داده‌ها سرعت می‌گیرند، معماری آن‌ها ردیابی منشأ خطاهایی را که برای انسان‌ها آشکار است دشوار می‌کند، استفاده از آنها را در کارهای حیاتی‌تر مانند تجزیه و تحلیل تصویر مراقبت‌های بهداشتی محدود می‌کند. ابزار جدیدی که در دانشگاه پردو ساخته شده است، یافتن این خطاها را به سادگی تشخیص قله کوه از هواپیما می کند. دیوید گلیچ، استاد علوم کامپیوتر پردو در کالج علوم که این ابزار را توسعه داده است، می گوید: «به یک معنا، اگر یک شبکه عصبی قادر به صحبت کردن باشد، ما به شما نشان می دهیم که چه چیزی می خواهد بگوید. ابزاری که ما توسعه داده‌ایم به شما کمک می‌کند مکان‌هایی را پیدا کنید که در آن شبکه می‌گوید: "هی، من برای انجام آنچه خواسته‌اید به اطلاعات بیشتری نیاز دارم." من به مردم توصیه می‌کنم از این ابزار در هر سناریو تصمیم‌گیری شبکه عصبی با ریسک بالا یا کار پیش‌بینی تصویر استفاده کنند." در مقاله ای که در Nature Machine Intelligence منتشر شده است.